Omar Bongo (1973) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Prezydent Gabonu | |
Okres |
od 2 grudnia 1967 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Rose Francine Rogombé (p.o.) |
Premier Gabonu | |
Okres |
od 2 grudnia 1967 |
Poprzednik | |
Następca | |
Wiceprezydent Gabonu | |
Okres |
od 12 listopada 1966 |
Przynależność polityczna |
Gaboński Blok Demokratyczny (BDG) |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
El Hadj Omar Bongo Ondimba (ur. jako Albert-Bernard Bongo 30 grudnia 1935 w Lewai, zm. 8 czerwca 2009 w Barcelonie) – gaboński polityk, minister, wiceprezydent w latach 1966–1967, prezydent Gabonu od 1967 do 2009. Rządził przez 42 lata. Jego następcą został wybrany syn, Ali Bongo Ondimba.
Omar Bongo, człowiek niskiej postury, po ukończeniu służby wojskowej rozpoczął pracę w administracji publicznej. W latach 60. XX w., jako młody urzędnik, objął kluczowe stanowiska w administracji prezydenta Léona M’by. Był szefem jego gabinetu, ministrem, a w 1966 został wiceprezydentem Gabonu. W 1967, po śmierci M’by, przejął władzę w państwie. Wprowadził jednopartyjny system rządów. Jego Gabońska Partia Demokratyczna do 1990 pozostawała jedyną legalnie działającą partią polityczną. W 1973, jako jedyny kandydat, po raz pierwszy wygrał wybory prezydenckie. W następnych latach sześciokrotnie uzyskiwał reelekcję (w 1979, 1986, 1993, 1998, 2005). W 1990, dzięki interwencji wojsk francuskich, przywrócił spokój w państwie, po fali strajków z powodu złej sytuacji ekonomicznej. Zmarł w czasie pełnienia urzędu, w barcelońskiej klinice, gdzie był leczony na raka jelita grubego.
Na arenie międzynarodowej wielokrotnie angażował się w proces pokojowego rozwiązywania sporów w Afryce. Utrzymywał szczególnie bliskie stosunki z Francją. Prowadził politykę z wszystkimi prezydentami V Republiki.
Bongo był jednym z najbogatszych ludzi na świecie. Jego majątek był kilkakrotnie przedmiotem dochodzenia. Był oskarżany o korupcję i czerpanie zysków ze sprzedaży gabońskiej ropy naftowej. W 2009 francuska prokuratura wszczęła przeciw niemu śledztwo w sprawie defraudacji środków państwowych i zakup za nie francuskich nieruchomości i luksusowych samochodów. Sprawując władzę przez ponad cztery dekady, był jednym z ostatnich afrykańskich „wielkich przywódców”.