Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj |
ostrokrzew |
Nazwa systematyczna | |
Ilex L. Sp. Pl. 125. 1753 | |
Typ nomenklatoryczny | |
Ostrokrzew (Ilex L.) – rodzaj roślin z rodziny ostrokrzewowatych (Aquifoliaceae Bartl.). Liczy ponad 600 gatunków[4]. Występują głównie w subtropikalnych strefach obydwu półkul na wszystkich kontynentach, przy czym centra zróżnicowania mają w Ameryce Południowej i Azji Południowo-Wschodniej[5]. W Chinach występuje ponad 200 gatunków (w tym 170 endemitów), w Europie trzy gatunki[4] (żaden z nich naturalnie nie rośnie w Polsce[6]), 15 gatunków jest w Ameryce Północnej, a dwa w Australii[7]. W naturze rośliny te zasiedlają najczęściej podmokłe lasy, często mokradła. Ich kwiaty zapylane są przez owady[7]. Liczne gatunki zostały rozpowszechnione jako uprawne. W strefie klimatu umiarkowanego uprawianych jest ponad 50 gatunków i liczne ich kultywary[7].
Popularnie uprawianym gatunkiem w Polsce jest ostrokrzew kolczasty I. aquifolium i jego mieszaniec z I. rugosa – ostrokrzew Meservy I. ×meserveae[8], w uprawie jest też ostrokrzew bukszpanowy I. crenata[6]. Do popularnych roślin ozdobnych w świecie z tego rodzaju należą także: I. verticillata, mieszaniec I. aquifolium z I. perado – I. ×alttaclarensis, I. opaca, I. mucronata, I. purpurea[4].
Ważne znaczenie użytkowe ma ostrokrzew paragwajski I. paraguariensis, z którego zaparza się napój zwany mate[5][7]. Napary sporządza się także z liści innych gatunków np. I. cassine, I. guayusa, I. kaushue[4]. Białe i twarde drewno ostrokrzewu kolczastego było wykorzystywane przez dentystów[7]. Generalnie twarde drzewo ostrokrzewów cenione jest do zastosowań budowlanych i stolarskich[9].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie ruggiero
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie apweb
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie encyk