Pair-instability supernova (supernowa powstająca z powodu niestabilności kreacji par) – odmiana supernowej powstająca w wyniku zachwiania równowagi hydrostatycznej gwiazdy wywołanej kreacją par w jej jądrze. W odróżnieniu od klasycznych supernowych, w wyniku których powstaje pozostałość po supernowej zawierająca w centrum czarną dziurę albo gwiazdę neutronową, gwiazda rozerwana wybuchem typu pair instability całkowicie rozrzuca swoją materię, nie pozostawiając po sobie nic poza mgławicą. Aby mogło dojść do wybuchu tego typu, masa gwiazdy musi wynosić pomiędzy 130 a 250M☉, a także gwiazda musi mieć niską metaliczność (np. gwiazda III populacji)[1][2]. Dobrymi kandydatami na supernowe pair instability są zauważone w latach 2006 i 2007 – odpowiednio SN 2006gy[3] i SN 2007bi[4].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie hammer
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie fraley
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie SN2006
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie SN2007