Piezoelektryk

W piezoelektrykach pod wpływem naprężeń mechanicznych powstaje pole elektryczne.

Piezoelektryk, materiał piezoelektryczny (z gr. πιέζω [piézō] – naciskać, popychać[1][2]) – kryształ wykazujący zjawisko piezoelektryczne, polegające na pojawieniu się na jego powierzchni ładunków elektrycznych pod wpływem naprężeń mechanicznych.

Piezoelektryk przejawia również odwrotne zjawisko piezoelektryczne, polegające na zmianie wymiarów kryształu pod wpływem przyłożonego pola elektrycznego. Zjawisko to bywa (błędnie[3]) nazywane elektrostrykcją[4].

Piezoelektrykiem może być zarówno monokryształ (np. kwarcu), jak i polikryształ, którego komórki elementarne nie mają środka symetrii[5]. Istnieją też ceramiki i substancje organiczne o właściwościach piezoelektrycznych (polimery, DNA, białka, kości).

Niekiedy piezoelektryk jest również piroelektrykiem lub ferroelektrykiem.

  1. Lexicon :: Strong's G4084 – piazō. [dostęp 2021-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-26)].
  2. (Greek) πιέζω (piezō), (Latin) compressare. [dostęp 2021-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-04)].
  3. Helmut Föll: Piezo Electricity and Related Effects. [w:] Electronic Materials [on-line]. University of Kiel. [dostęp 2011-11-25].
  4. Stanisław Miękisz (red.), Andrzej Hendrich (red.): Wybrane zagadnienia z biofizyki. Wrocław: Volumed, 1998. ISBN 83-85564-22-5.
  5. piezoelektryki, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-03-24].

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne