Piezoelektryk, materiał piezoelektryczny (z gr. πιέζω [piézō] – naciskać, popychać[1][2]) – kryształ wykazujący zjawisko piezoelektryczne, polegające na pojawieniu się na jego powierzchni ładunków elektrycznych pod wpływem naprężeń mechanicznych.
Piezoelektryk przejawia również odwrotne zjawisko piezoelektryczne, polegające na zmianie wymiarów kryształu pod wpływem przyłożonego pola elektrycznego. Zjawisko to bywa (błędnie[3]) nazywane elektrostrykcją[4].
Piezoelektrykiem może być zarówno monokryształ (np. kwarcu), jak i polikryształ, którego komórki elementarne nie mają środka symetrii[5]. Istnieją też ceramiki i substancje organiczne o właściwościach piezoelektrycznych (polimery, DNA, białka, kości).
Niekiedy piezoelektryk jest również piroelektrykiem lub ferroelektrykiem.