wieś | |
![]() Kościół i cmentarz w Pinczynie | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
102–142 m n.p.m. |
Liczba ludności (2023) |
2706[2] |
Strefa numeracyjna |
58 |
Kod pocztowy |
83-251[3] |
Tablice rejestracyjne |
GST |
SIMC |
0177017[4] |
Położenie na mapie gminy Zblewo ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu starogardzkiego ![]() | |
![]() |
Pinczyn – wieś kociewska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim, w gminie Zblewo[4][5].
Pinczyn leży przy linii kolejowej nr 203 Tczew – Kostrzyn. Na łące (teren prywatny)[6] obok toru kolejowego leży głaz narzutowy – pomnik przyrody przyniesiony niegdyś przez lodowiec, zwany Kamieniem diabelskim (obwód 14 m, wysokość 2,20 m). Miejscowość ma charakter ulicówki. Przez wieś przepływa rzeka Piesienica. Pinczyn, wraz z sąsiednimi Zblewem i Bytonią tworzy zwarty obszar osadniczy o charakterze małomiasteczkowym.
Miejscowość jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Elżbiety. W Pinczynie działa KS Meteor Pinczyn, Wiejski Dom Kultury oraz Ochotnicza Straż Pożarna. Poszczególne części wsi posiadają nazwy własne (Babie Doły, Kiwity, Kolonie Pinczynek i Scieki).
W latach 1954-1961 wieś była siedzibą gromady Pinczyn, po jej zniesieniu w gromadzie Semlin. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
W miejscowości jest przystanek kolejowy Pinczyn.
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie poczta
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie teryt
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie roz