![]() | |
Inne nazwy |
Pioneer-B, 02398 |
---|---|
Zaangażowani | |
Indeks COSPAR |
1966-075A |
Rakieta nośna | |
Miejsce startu | |
Cel misji | |
Orbita (docelowa, początkowa) | |
Okrążane ciało niebieskie | |
Perycentrum | |
Apocentrum | |
Okres obiegu | |
Nachylenie | |
Mimośród |
0,05436[2] |
Czas trwania | |
Początek misji |
17 sierpnia 1966 (15:20[2] UTC) |
Koniec misji |
31 marca 1995 |
Wymiary | |
Kształt |
cylindryczny |
Wymiary |
wys. 87,5 cm, śred. 92,5 cm |
Masa całkowita |
63 kg |
Masa aparatury naukowej |
16 kg |
Pioneer 7 (również Pionieer B) – amerykańska sonda kosmiczna wprowadzona na orbitę heliocentryczną w ramach programu Pioneer.
Druga seria próbników Pioneer, zapoczątkowana w 1965 roku, przeznaczona była do prowadzenia badań głębokiego kosmosu. Aparatura tych obiektów była nieporównywalnie bardziej złożona i dokładniejsza od sond poprzedniej generacji. Sondy były wyposażone w aparaturę do pomiarów: pola magnetycznego, parametrów plazmy słonecznej, promieniowania kosmicznego, propagacji fal radiowych oraz badań pyłu kosmicznego[3].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie astronautica
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie nssdc
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Loty