Sługa Boży | ||
| ||
Data i miejsce urodzenia | ||
---|---|---|
Data i miejsce śmierci | ||
Miejsce pochówku | ||
Rektor Akademii Wileńskiej | ||
Okres sprawowania |
1579–1584 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Inkardynacja | ||
Śluby zakonne |
1569 | |
Prezbiterat |
1564 |
Piotr Skarga herbu Pawęża, SJ[1], inna forma nazwiska: Piotr Powęski, mylnie: Pawęski (ur. 2 lutego 1536 w Grójcu, zm. 27 września 1612 w Krakowie) – polski jezuita, teolog, pisarz i kaznodzieja, czołowy polski przedstawiciel kontrreformacji, kaznodzieja nadworny Zygmunta III Wazy, rektor Kolegium Jezuitów w Wilnie, pierwszy rektor Uniwersytetu Wileńskiego. Sługa Boży, proboszcz[2] kapituły katedralnej lwowskiej w 1564 roku, kanclerz kapituły katedralnej lwowskiej[3], wielki penitencjarz ustanowiony przez papieża Piusa V[4][5]. Autor szeregu dzieł polemicznych, teologicznych, rozpraw dogmatycznych i duchowych takich jak: Żywoty świętych, Kazania sejmowe, przygodne i o Siedmiu Sakramentach.