Piper Cub

Piper L-4H CUB
Ilustracja
Piper L-4H CUB Góraszka Air Picnic 2007
Dane podstawowe
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

Piper Aircraft

Typ

górnopłat zastrzałowy ze stałym podwoziem

Konstrukcja

mieszana, kryty płótnem

Załoga

2

Historia
Lata produkcji

1941–1945

Wycofanie ze służby

w użyciu

Dane techniczne
Napęd

Continental A-75-9 (w układzie "bokser")

Moc

75 KM przy 2600 obr./min

Wymiary
Rozpiętość

10,74 m

Długość

6,8 m

Wysokość

2,1 m

Powierzchnia nośna

16,55 m²

Masa
Własna

310 kg

Użyteczna

230 kg

Startowa

520 kg

Paliwa

45 kg

Osiągi
Prędkość maks.

135 km/h

Prędkość przelotowa

110 km/h

Prędkość minimalna

63 km/h

Prędkość wznoszenia

2,5 m/s

Pułap

3600 m

Zasięg

300 km.

Rozbieg

110 m

Dobieg

120 m

Dane operacyjne
Użytkownicy
Aerokluby regionalne Ligi Lotniczej
Rzuty
Rzuty samolotu
Piper Cub w polskim malowaniu na pokazach lotniczych w Gliwicach
Piper L-4A eksponowany w MLP w Krakowie.
Tabliczka z kabiny pilota samolotu Piper Cub

Piper Cub – amerykański lekki samolot szkolno-turystyczny z końca lat 30. XX wieku, dwumiejscowy jednosilnikowy górnopłat ze stałym podwoziem. Podstawowy cywilny model produkcyjny nosił oznaczenie Piper J-3, początkowo: J-2, a wersje rozwojowe: J-4 i J-5. Pod oznaczeniem Piper L-4 był masowo używany jako wojskowy samolot łącznikowy podczas II wojny światowej. Używany szeroko do wielu zastosowań, był jednym z najbardziej długowiecznych samolotów.


From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne