Podtyp – konstrukcja programistyczna umożliwiająca w określonym języku programowania definiowanie ograniczeń na pewnym typie bazowym.
Pojęcie podtypu zdefiniowane zostało wprost w języku Ada[1], w którym istnieje jednoznaczne odróżnienie deklaracji typu i podtypu, identyfikowane odpowiednim słowem kluczowym:
subtype
– dla podtypów w odróżnieniu odtype
– dla typów, w tym także typów pochodnych.Podtyp jest więc nałożeniem pewnego ograniczenia na pewien typ (w nomenklaturze języka Ada nazywany typem bazowym[1]). W przypadku podtypów ograniczenia te dotyczą wyłącznie zakresu możliwych wartości należących do podtypu, stanowiących pewien podzbiór wyodrębniony ze zbioru możliwych wartości typu bazowego[2]. Jest to więc różna konstrukcja w porównaniu z typem pochodnym, definiującym jednak nowy typ, mimo że również oparty na pewnym typie macierzystym.
Przykład w Adzie[1]:
subtype miesiąc is INTEGER range 1..12;
Na tak zdefiniowanym podtypie można wykonywać wszystkie te same operacje, które są dopuszczalne dla typu INTEGER, a ograniczony jest jedynie zakres wartości.
Istnieją języki, w których występują konstrukcje analogiczne do podtypu, mimo że język nie definiuje wprost takiego pojęcia. Przykładem jest język Pascal[3][4], w którym występuje typ okrojony. Jego cechy są jednak takie, iż jest to podtyp pewnego typu bazowego. Typ bazowy w Pascalu musi być typem porządkowym.
type miesiąc=1..12;
Nie definiuje się tu wprost typu bazowego, wynika on z typu literałów użytych do ograniczenia zakresu wartości. Na wartościach takiego typu tak jak w podtypie dopuszczalne są wszystkie operacje typu bazowego. Nowy typ (podtyp) jest zgodny w sensie przypisania z typem bazowym.
W języku Modula 2 typ bazowy, w definicji podtypu, może być wyspecyfikowany jawnie lub pominięty[5]:
TYPE miesiąc=1..12
TYPE miesiąc:INTEGER=1..12