Back Women in law enforcement English زنان در اجرای قانون Persian Polisi wanita ID 女性警察官 Japanese Polisi batino MIN Ženske v policijskih organizacijah Slovenian Жене у полицији Serbian Жінки в правоохоронних органах Ukrainian پولیس میں خواتین Urdu 女警 Chinese
Policja kobieca – zwyczajowe określenie kobiecych oddziałów policyjnych tworzonych w różnych krajach świata w okresie po I wojnie światowej pod naciskiem organizacji feministycznych i Ligi Narodów[1][2]. W zależności od lokalnych uwarunkowań policja kobieca przybierała postać osobnej służby, oddziałów kobiecych służących w ramach państwowych służb odpowiedzialnych za bezpieczeństwo lub korpusu kobiecego skupiającego policjantki rozsiane po jednostkach policji w całym kraju.
W większości krajów oddziały złożone z kobiet zajmowały się sprawami z zakresu pomocy społecznej, ewentualnie lekkimi wykroczeniami[1]. W niektórych, jak na przykład w Polsce, powierzono im sprawy poważniejsze: handlu żywym towarem, przestępstw obyczajowych, prostytucji, sutenerstwa i włóczęgostwa nieletnich[1][3][4]. Polska służba policji kobiecej uznawana była za jedną z najlepszych w regionie i na świecie[2][4][5][6].
Pojawienie się funkcjonariuszek w dużej mierze rozwiązało problem dokonywania rewizji osobistych u kobiet – policjanci nie musieli już prosić o pomoc przypadkowych osób[7].
Działalność policji kobiecych, jako jedno z ważniejszych osiągnięć ruchu na rzecz emancypacji kobiet, znalazła odzwierciedlenie w wielu tekstach kultury lat 20. i 30.[8][9]
- ↑ a b c David Petruccelli, Pimps, Prostitutes and Policewomen: The Polish Women Police and the International Campaign against the Traffic in Women and Children between the World Wars, „Contemporary European History”, 03, 2015, s. 333–350, DOI: 10.1017/S0960777315000193, ISSN 1469-2171 [dostęp 2016-08-16] (ang.).
- ↑ a b Andrzej Misiuk, Police and Policing Under the Second Polish Republic, 1918–39, Gerald Blaney (red.), „Policing Interwar Europe”, Palgrave Macmillan UK, 2007, s. 159–171, DOI: 10.1007/978-0-230-59986-4_8, ISBN 978-1-349-54365-6 [dostęp 2016-08-16] (ang.).
- ↑ Andrzej Misiuk, Policja kobieca w II Rzeczypospolitej na tle międzynarodowym, „Przegląd Policyjny”, 4, 1992, s. 92–102.
- ↑ a b Marcin Woźniak, Modernizacja policji w Polsce 1935-1939, „Dzieje Najnowsze”, 29.3 (1997), 1997, s. 63–76 (pol.).
- ↑ ms, „W granatowym było im do twarzy” – 90 lat Policji Kobiecej w Polsce, [w:] Policja [online], policja.pl, 2015 [dostęp 2016-08-16] (pol.).
- ↑ Krystyna Sobańska-Stępień, Kamila Zimoń, 4 maja 2015 przypada 123 rocznica urodzin Komendantki Polskiej Policji kobiecej Stanisławy Filipiny Paleolog, [w:] Polska Sieć Policjantek [online], polskasiecpolicjantek.pl, 2015 [dostęp 2016-08-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-17].
- ↑ Dorota Pawlak, Powstanie, organizacja i działalność Policji Kobiecej w Polsce, „Zeszyt Naukowy Muzeum Wojska”, 19, 2006.
- ↑ Adam Uryniak, Polskie kino lat 30. jako ślad rzeczywistości. Emancypacja kobiet, „Kwartalnik Filmowy”, 92, 2015, s. 43–60, ISSN 0452-9502 (pol.).
- ↑ Renata Suchenek, Prasa i film II Rzeczypospolitej Polskiej wobec handlu białymi niewolnicami, „Studia Europaea Gnesnensia”, 11, 2015, DOI: 10.14746/seg.2015.11.6, ISSN 2082-5951 [dostęp 2016-08-16] (pol.).