Kraj działania |
Cesarstwo Rzymskie |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Biskup Efezu | |
Okres sprawowania |
?–196 |
Wyznanie | |
Kościół |
Polikrates z Efezu (gr. Πολυκράτης Εφέσου; ur. ok. 130, zm. 196) – biskup Efezu w II w. w czasie, gdy przekazy o pobycie Jana Apostoła w mieście były jeszcze świeże. Był znany biskupowi Smyrny Polikarpowi oraz Ireneuszowi. Najprawdopodobniej przewodniczył synodowi biskupów Azji mniejszej w roku 196, poświęconemu celebracji Wielkanocy[1].
Polikrates toczył spór z biskupem Rzymu Wiktorem na temat sposobu świętowania Wielkanocy. Kościół w Efezie, podobnie jak kościoły w Azji mniejszej, np. w Sardes (por. Homilia paschalna biskupa Melitona), kontynuował tradycję nadaną przez św. Jana Ewangelistę celebrowania świąt paschalnych w ten sam dzień co Pesach Żydów, czyli 14 dnia miesiąca nisan. Akcentowano śmierć Chrystusa. Rzym opowiedział się za tradycją aleksandryjską świętowania w niedzielę po passze żydowskiej, akcentując bardziej Zmartwychwstanie[2]. Spór załagodził Ireneusz z Lyonu, uczeń Polikarpa[3].