Polityka kulturalna

Polityka kulturalna stanowi obszar polityki społecznej obejmujący działania władz publicznych czy organizacji pozarządowych w zakresie sztuki i kultury. Sprzyja ona procesom, instytucjom i działaniom prawnym, które promują różnorodność i dostępność kultury czy upowszechniają artystyczną, etniczną, socjolingwistyczną czy literacką ekspresję osobom reprezentującym dziedzictwo kulturowe danego kraju. Na szczeblu państwowym polityka kulturalna obejmuje różnorodne działania od organizowania lekcji tańca przez wystawy sztuki po ustanawianie odpowiednich przepisów prawnych (uregulowania dot. przekazania podatku na organizacje non-profit) czy instytucji politycznych (ministerstwa kultury – polskie Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, amerykańskie National Endowment for the Humanities i National Endowment for the Arts, brytyjskie Department for Culture, Media and Sport (DCMS) i Arts Council England).

Termin “polityka kulturalna” nie odnosi się jedynie do działań w obrębie sztuki, ale i tożsamości kulturowej, społecznej, analizie historycznych zagadnień takich jak kolonializm^[1].

Polityka kulturalna w wielu krajach monitorowana jest przez organizacje lub sieci badawcze zwane Obserwatorium kultury.