Polskie Wojskowe Warsztaty Radiowe (nazwa potoczna, właśc. Polskie Wojskowe Warsztaty Radiotechniczne)[1] – polski ośrodek w Stanmore, zlokalizowany w barakach przy Gordon Avenue[2][3], po reorganizacji w 1943 w Wykeham House[4], produkujący radiosprzęt komunikacyjny do celów specjalnych, głównie radiostacje typu AP, tzw. „pipsztoki”, przez Brytyjczyków nazywane „polish spy radio” (polskie radio szpiegowskie), konstrukcji inż Tadeusza Heftmana, działający od 1940 przy Ośrodku Radio Sztabu Naczelnego Wodza w Londynie, po reorganizacji (w związku m.in. z likwidacją Ośrodka Radio) od lutego 1943 jako autonomiczna jednostka polsko - brytyjska[1][5] od kwietnia 1943 zarządzana przez sześciu przedstawicieli polskiego Sztabu Naczelnego Wodza oraz po dwóch oficerów brytyjskich służb specjalnych: Secret Intelligence Service i Special Operations Executive[4].
- ↑ a b Notatka w sprawie działalności Polskich Wojskowych Warsztatów Radiotechnicznych, Londyn: Instytut Polski i Muzeum gen. Sikorskiego, 1943, s. 96, Dokumenty Oddziału Technicznego Sztabu Naczelnego Wodza, sygn. IPMS A.XII.69/5 (pol.).
- ↑ Bbigniew Siemaszko, Pipsztoki, „Zeszyty Historyczne” (98), Paryż: Instytut Literacki, 1991, s. 43 (pol.).
- ↑ Ośrodki szkoleniowe i inne » Cichociemni elita dywersji [online], Cichociemni elita dywersji [dostęp 2023-10-28] (pol.).
- ↑ a b Gregory Derwin, Built to Resist. An Assessment of the Special Operations Executive’s Infrastructure in the United Kingdom durning the Second World War, 1940-1946, University of East Anglia (praca doktorska), Norfolk, Wielka Brytania 2015, s. 106-108 (ang.).
- ↑ Tadeusz Heftman - konstruktor » Cichociemni elita dywersji [online], Cichociemni elita dywersji [dostęp 2023-09-18] (pol.).