Powierzchnia zorientowana – powierzchnia z przypisaną orientacją.
Na ogół powierzchnia ma dwie „strony”, z których jedną dowolnie przyjmuje się za dodatnią, a drugą za ujemną. W przypadku powierzchni zamkniętej, która nie przecina się sama z sobą i zawiera przy tym wewnątrz pewien obszar (np. powierzchnia kuli lub elipsoidy) kierunek zwykle przyjmuje się od wnętrza na zewnątrz, czyli wewnętrznej stronie przypisuje się wartość ujemną, a zewnętrznej dodatnią.
W sensie topologicznym powierzchnia zorientowana jest rodzajem rozmaitości zorientowanej.