Powstanie Spartakusa

Powstanie Spartakusa
Powstania niewolników w starożytnym Rzymie
ilustracja
Czas

73–71 p.n.e.

Terytorium

Italia

Przyczyna

wyzysk niewolników oraz niska pozycja społeczna gladiatorów

Wynik

zwycięstwo armii rzymskiej

Strony konfliktu
Gladiatorzy
Niewolnicy
Chłopi
Armia rzymska
Dowódcy
Spartakus Marek Licyniusz Krassus
Klaudiusz Glaber
Siły
40 000 ludzi nieznane
Straty
nieznane nieznane
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Ziemia41°06′00″N 14°12′00″E/41,100000 14,200000

Powstanie Spartakusa – trwające w latach 7371 p.n.e. największe powstanie niewolników w starożytnym Rzymie. W ciągu dwóch lat siły Spartakusa, składające się z tysięcy niewolników, gladiatorów i zubożałych chłopów[1], wznieciły powstanie na terenie niemalże całej Italii. Kres buntowi położyły nieporozumienia w szeregach przywódców powstania oraz bitwa nad rzeką Silarus, w której zginął Spartakus.

  1. Wielka Historia Świata, Kraków 2004, tom III, s. 168.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne