Program Buran

Buran (ros. Буран, „burza śnieżna”) – radziecki wahadłowiec kosmiczny rozwijany w ramach programu „WKK” (ros. Воздушно Космический Корабль, „statek powietrzno-kosmiczny”) w latach 1974–1993.

Buran był z wyglądu bardzo podobny do wahadłowców amerykańskich. Kształt kadłuba, skrzydeł, wielkość, a nawet kolorystyka sprawiały, iż niewprawny obserwator mógł pomylić obie konstrukcje. Istniały jednak między nimi znaczące różnice. W radzieckim rozwiązaniu główne silniki rakietowe zainstalowane były w rakiecie nośnej i nie były odzyskiwane (dalszy projekt zakładał odzyskiwanie głównego stopnia) w przeciwieństwie do rakiet pomocniczych. W rozwiązaniu amerykańskim silniki główne były częścią składową orbitera i można je było wykorzystywać wielokrotnie.

Program Buran nigdy nie osiągnął dojrzałości wystarczającej do wykonywania misji kosmicznych. Jedyny lot orbitalny (bezzałogowy, testowy, zakończony powodzeniem) wahadłowca Buran odbył się 15 listopada 1988 r. Buran był wyniesiony na orbitę przez rakietę Energia na paliwo ciekłe.