Project Eagle (pol. Projekt Orzeł) – przedsięwzięcie wywiadowcze polskiej sekcji amerykańskiego Biura Służb Strategicznych (OSS) oraz polskiego rządu na uchodźstwie, z udziałem 32 polskich spadochroniarzy, z Samodzielnej Kompanii Grenadierów, zainicjowane w lipcu wiosną 1944[1] przez szefa polskiego wywiadu płk Stanisława Gano oraz szefa polskiej sekcji OSS ppłk. Josepha Dashera, formalnie zaakceptowane 19 sierpnia 1944 przez gen. bryg. Thomasa J. Bettsa z wojskowego wywiadu dowództwa USA. Zaktualizowany plan „Project Eagle” zatwierdzono 17 stycznia 1945. Informacje nt. projektu opublikował w Polsce dr John S. Micgiel, w oparciu o zbiór dokumentów OSS London: Special Operations Branch and Secret Intelligence Branch War Diaries, odtajniony w 1984 i przekazany przez Williama Caseya, dyrektora CIA do Narodowego Archiwum w Waszyngtonie (USA)[2].
Dość podobne działania z udziałem polskich spadochroniarzy zostały podjęte przez rząd R.P. we współpracy z brytyjską SOE, w ramach Akcji Kontynentalnej[2].
- ↑ Project Eagle. Jak polscy agenci infiltrowali III Rzeszę dla Amerykanów [online], PolskieRadio.pl [dostęp 2022-09-30].
- ↑ a b John S. Micgiel, Project Eagle. Polscy wywiadowcy w raportach i dokumentach wojennych amerykańskiego Biura Służb Strategicznych, Kraków: Universitas, 2019, ISBN 97883-242-3549-0.