Back Tempelprostitusie Afrikaans دعارة مقدسة Arabic পবিত্র পতিতাবৃত্তি Bengali/Bangla Prostitució sagrada Catalan Chrámová prostituce Czech Tempelprostitution Danish Tempelprostitution German Ιερή πορνεία Greek Sacred prostitution English Prostitución sagrada Spanish
Prostytucja sakralna – prostytucja związana z kultem bóstw miłości, płodności i macierzyństwa[1][2]. Traktowano ją jako magiczne łączenie się z żywą przyrodą w celu wzmocnienia jej sił witalnych.
W epokach historycznych, które pozostawiły po sobie świadectwa pisane, tego rodzaju zachowania pociągały za sobą formy płatności: sanktuaria wzbogacały się dzięki sumom płaconym przez wiernych pragnących spełnić określone rytuały, w taki sam sposób jak głowy rodzin zwracały sobie koszty wypożyczenia kobiet, których byli oni właścicielami. Prostytucja stała się sprawą istotną z punktu widzenia finansowego i opuściła sferę sacrum. Władcy państw, w Babilonie, jak i na całym Bliskim Wschodzie, nie pozwalali na to, by to źródło dochodów wymykało się im spod kontroli, i zaczęli samodzielnie tworzyć domy, w których uprawiano prostytucję. Prostytutki pojawiały się więc coraz częściej wokół świątyń, na ulicach, w tawernach.
Na Bliskim Wschodzie prostytucja sakralna była elementem kultu bogiń: w Babilonii – bogini Ninlil, w Azji Mniejszej (Frygia) – Wielkiej Macierzy (Kybele i Isztar), prostytucję sakralną znali także Fenicjanie, Hetyci i Grecy[1]. Podobne praktyki odbywały się w starożytnych Indiach, gdzie prostytucję sakralną praktykowały dewadasi, które uważano za ucieleśnienie bogini Lakszmi[1].
- ↑ a b c prostytucja sakralna, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-12-27].
- ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwiemkBŁĄD PRZYPISÓW