Proton 1

Proton 1

Inne nazwy	N-4 1, S01466
Indeks COSPAR	1965-054A
Państwo	ZSRR
Zaangażowani	Ministerstwo Budowy Maszyn ZSRR
Rakieta nośna	UR-500
Miejsce startu	Bajkonur, Kazachska SRR
Orbita (docelowa, początkowa)
Perygeum	183 km
Apogeum	589 km
Okres obiegu	92,5 min
Nachylenie	63,5°
Mimośród	0,29990
Czas trwania
Początek misji	16 lipca 1965 11:16 UTC
Powrót do atmosfery	11 października 1965
Wymiary
Kształt	cylindryczny
Masa całkowita	8300 kg[1]

Proton 1 (ros. Протон) – radziecki satelita naukowy serii Proton, do badań w zakresie astronomii; pierwszy ładunek wyniesiony przez rakiety nośne rodziny Proton (używanej aż do XXI wieku), w dwuczłonowym wariancie UR-500; podówczas najcięższy ładunek wyniesiony w przestrzeń kosmiczną.

Satelita był ładunkiem pierwszej w historii rakiety UR-500, która utworzyła potem rodzinę rakiet nośnych Proton, która była jednym z filarów radzieckiego i rosyjskiego programu kosmicznego.

Pierwszy start nie obył się bez problemów. W trakcie procedury startowej zidentyfikowano wyciek utleniacza (tetratlenku diazotu) na przewody elektryczne. Dyrektor startu, Władimir Czełomiej, zdecydował o starcie i nie przerywaniu procedury. Rakieta wystartowała pomyślnie. Przez pierwsze kilka godzin odbierano jedynie sygnały świadczące o obecności satelity na orbicie. Później podjął on normalną pracę i przez 45 dni przesyłał dane naukowe o wysokoenergetycznym promieniowaniu kosmicznym.

Z uwagi na symbol umieszczony na poszyciu II członu rakiety, przy starcie była ona nazywana Herkules lub Atlantis, ale nazwa nie przyjęła się. Nazwa satelitów stała się za to określeniem dla rakiet nośnych.