Przemiennik amatorski

Ten artykuł od 2018-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Znamiennik przemiennika

Przemiennik kołobrzeski SR1G

Problem z odtwarzaniem tego pliku? Zobacz strony pomocy.

Przemiennik amatorski (ang. repeater) – urządzenie nadawczo-odbiorcze pracujące w amatorskim zakresie fal VHF, UHF, SHF, a nawet KF (w paśmie 10 m), którego funkcjonalność polega na odbiorze słabych sygnałów i ich retransmisji, nierzadko z wyższą mocą oraz z dużej wysokości. Umożliwia to zwiększenie zasięgu łączności prowadzonej np. z radiostacji przenośnych czy zainstalowanych w samochodach (radiotelefonów).

Przemienniki instalowane są w wysokich lokalizacjach (m.in. wieże telekomunikacyjne, kominy, szczyty gór). Często, aby móc skorzystać z przemiennika należy go „aktywować” nadając do niego z zastosowaniem sygnału akustycznego o częstotliwości 1750 Hz, sygnału podnośnej CTCSS o częstotliwości (67–257 Hz) właściwej dla danego przemiennika lub za pomocą wysłania jednego z tonów DTMF. Urządzenia fabryczne zwykle są wyposażone w odpowiedni generator tonów. W trakcie łączności poprzez przemienniki amatorskie nadawanie i odbiór występują na dwóch różnych częstotliwościach tego samego pasma np. nadawanie na częstotliwości 145,050 MHz, a odbiór na 145,650 MHz. W przypadku przemienników typu „cross band” nadawanie odbywa się w innym paśmie niż odbiór.

Każdy przemiennik posiada swój znak. Przemienniki analogowe często na początku swojej transmisji podają tzw. znamiennik, czyli informację o znaku wywoławczym przemiennika i czasem także o jego lokalizacji w postaci QTH locatora. Znamiennik jest nadawany przy użyciu alfabetu Morse’a lub odtwarzany z uprzednio przygotowanego komunikatu lektora zaraz po jego uruchomieniu.

Poza przemiennikami analogowymi, pracującymi w emisji FM i służącymi jedynie do retransmisji głosu, istnieją także przemienniki:

• ATV służące do retransmisji analogowej fonii i wizji;
• przemienniki cyfrowe pracujące m.in. w standardzie D-STAR, DMR, C4FM służące do retransmisji cyfrowej fonii i danych;
• przemienniki cyfrowe (ang. digipeater – od digital repeater) służące jako węzły Packet Radio.
  

Przemienniki amatorskie często podłączane są przy pomocy Internetu do amatorskich sieci, np. Echolink, FM-Link^[1], FM Poland^[2] (przemienniki analogowe), Brand Meister^[3], DMR+^[4], HB-Link^[5] (przemienniki DMR), co rozszerza ich funkcjonalność oraz pozwala użytkownikom komunikować się na dużo większe odległości, nierzadko globalnie.