Przepis prawa – samodzielna jednostka redakcyjna tekstu prawnego, czyli zdaniokształtny zwrot językowy (zdanie w sensie gramatycznym) zazwyczaj wskazujący sposób postępowania, czyli regułę powinnego zachowania. Często jest wyodrębniony formalnie, wyróżniony wizualnie i opatrzony nazwą indywidualizującą, taką jak artykuł, paragraf czy ustęp. Może być też zdaniem, równoważnikiem zdania lub inną jeszcze wypowiedzią oddzieloną znakami interpunkcyjnymi (zdaniokształtnym fragmentem jednostki redakcyjnej)[1].
Pojęcie przepis prawa nie jest tożsame z pojęciem normy prawnej; bowiem elementy treści normy prawnej mogą być zawarte w wielu różnych przepisach i to nie tylko jednej ustawy. W ujęciu funkcjonalnym przepisy prawa stanowią podstawę do ustalenia treści norm prawnych. Przepisów prawa nie można raczej traktować w sferze prawda/fałsz, gdyż nie są to zdania w sensie logicznym[2]. Mogą być one za to obowiązujące albo nieobowiązujące, wiążące albo niewiążące, a także stać się przedmiotem wypowiedzi oceniających, będąc wtedy określane np. jako słuszne (rozsądne) i niesłuszne (nierozsądne)[2].
W języku potocznym, a błędnym w języku prawnym, przepisy prawa to także wszelkie akty normatywne obowiązujące na danym obszarze (np. w państwie).[potrzebny przypis]