Pseudonim (z stgr. ψευδώνυμος pseudonymos, dosł. „pod fałszywym imieniem”)(w skrócie: ps. oraz pseud.) – indywidualna nazwa danej osoby, inna niż jej oficjalne imię i nazwisko.
Najczęściej pseudonim stosowany jest w celu ukrycia oficjalnych personaliów, czasami też jego nadanie ma ułatwić zapamiętanie jakiejś osoby lub ma podkreślać czyjeś cechy osobowe czy fizyczne.
Pseudonim można wybrać sobie samemu, lecz przeważnie bywa on nadawany osobie przez grupę, w której jest później używany.
Pierwsze w Polsce udokumentowane użycie pseudonimu miało miejsce pod koniec XV wieku, kiedy to Filippo Buonaccorsi zaczął podpisywać się Callimachus Etruscus, Kallimachus Philippus, Callimacho Romano[1]. Pseudonimów używali bojownicy OB PPS podczas Rewolucji 1905 roku, a także członkowie polskich oddziałów partyzanckich z okresu II wojny światowej, m.in. bojownicy Armii Krajowej, Batalionów Chłopskich oraz Armii Ludowej.