Psylocybina

Psylocybina

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) diwodorofosforan 3-(2-dimetyloaminoetylo)-4-indolilu Inne nazwy i oznaczenia 4-fosforyloksy-N,N-dimetylotryptamina, 4-PO-DMT
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C12H17N2O4P
Masa molowa	284,25 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	520-52-5
PubChem	10624
DrugBank	DB11664
SMILES CN(C)CCC1=CNC2=C1C(=CC=C2)OP(=O)(O)O
Właściwości Temperatura topnienia 228 °C[1]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2015-04-03] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Substancja nie jest klasyfikowana jako niebezpieczna według kryteriów GHS (na podstawie podanej karty charakterystyki). Numer RTECS NM3150000 Dawka śmiertelna LD50 280 mg/kg (szczur, dożylnie)
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
Legalność w Polsce	substancja psychotropowa grupy I-P
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania doustnie
Multimedia w Wikimedia Commons

Psylocybina, 4-PO-DMT – organiczny związek chemiczny z grupy tryptamin, alkaloid o właściwościach psychodelicznych występujący naturalnie w setkach gatunków grzybów psylocybinowych, m.in. w Psilocybe cubensis i Psilocybe semilanceata. Psylocybina obok LSD jest najbardziej popularnym i najczęściej używanym psychodelikiem. Historia zażywania grzybów psylocybinowych sięga czterech tysięcy lat wstecz, obecnie popularnie znane są one jako halucynogenne lub magiczne grzyby. Psylocybina powoduje głębokie doznania psychodeliczne, transcendentne, mistyczne, medytacyjne, często także religijne. Nazwa wywodzi się od stgr. psilos „łysy" oraz kubê „głowa".

Obecnie w większości krajów wpisana została na listę nielegalnych środków psychoaktywnych.

Substancja ta została opisana po raz pierwszy w latach 60. XX wieku przez Alberta Hofmanna.