Ptilodus

Ptilodus
Cope, 1881[1]
Czaszka Ptilodus
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	allotery
Rząd	wieloguzkowce
Podrząd	Cimolodonta
Nadrodzina	Ptilodontoidea
Rodzina	Ptilodontidae
Rodzaj	Ptilodus
Typ nomenklatoryczny
Ptilodus mediaevus Cope, 1881
Synonimy
Chirox Cope, 1884[2]
Gatunki
zobacz opis w tekście
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Ptilodus – wymarły rodzaj ssaka z rodziny Ptilodontidae, który występował w paleocenie na terenie Ameryki Północnej.

Ptilodus był stosunkowo dużym przedstawicielem Multituberculata – osiągał 30–50 cm długości, z czego 7,5 cm przypadało na czaszkę^[3]. Przypuszcza się, że prowadził nadrzewny tryb życia – wskazuje na to szereg cech budowy anatomicznej, takich jak m.in. ostre pazury i długi, chwytny ogon^[4]. Uzębienie Ptilodus przypomina uzębienie współczesnych gryzoni, zwłaszcza dzięki powiększonym siekaczom występującym u przedstawicieli obu tych taksonów. Dieta Ptilodus pozostaje kwestią sporną – wedle jednej koncepcji było to zwierzę w większości roślinożerne (przypuszczenie to opiera się na analogiach w uzębieniu Ptilodus i gryzoni^[4]), zaś wedle innej – owadożerca, któremu duże siekacze służyły do zabijania owadów oraz innych niewielkich bezkręgowców^[3][4].