moneta z wizerunkiem Ptolemeusza VII | |
władca starożytnego Egiptu | |
Okres | |
---|---|
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia | |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Ptolemeusz VII (gr. basileus Ptolemaios VII Theos Neos Philopator – król Ptolemeusz Młody Bóg Miłujący Ojca[1]) (ur. ok. 160 p.n.e., zm. 144 p.n.e.[2]) – drugi syn i następca Ptolemeusza VI i Kleopatry II, bratem Ptolemeusza Eupatora, Kleopatry Thei i Kleopatry III. Współpanował najpewniej od śmierci ojca w 145 z matką Kleopatrą II[2]. Według niektórych opracowań historycznych mógł oficjalnie współrządzić wraz z ojcem już od 147 p.n.e.[2]
Jego stryj Ptolemeusz VIII Euergetes II Fyskon, który był władcą Cyrenajki, uważał go za najgroźniejszego konkurenta do tronu Egiptu; wkrótce po dowiedzeniu się o śmierci Ptolemeusza VI zajął Cypr, następnie Peluzjum i cały Egipt, odsuwając Neosa Filopatora od rzeczywistej władzy. Ptolemeusz VII został zamordowany na polecenie stryja w następnym roku, 144 p.n.e., wraz ze zwolennikami[1][2].