Pucz w Chile (1973)

Pucz w Chile (1973)

zimna wojna
Palacio de La Moneda ostrzeliwane przez chilijską armię
Czas	11 września 1973
Miejsce	Chile
Przyczyna	protesty społeczne, zła sytuacja gospodarcza, powiązania Allendego z komunistycznymi służbami specjalnymi
Wynik	zwycięstwo puczystów
Strony konfliktu
rząd Chile Unidad Popular(inne języki) Grupo de Amigos Personales(inne języki) Movimiento de Izquierda Revolucionaria Wsparcie:  Kuba Siły Zbrojne Chile Wsparcie:  Stany Zjednoczone  Brazylia
Dowódcy
Salvador Allende † Max Marambio(inne języki) Miguel Enríquez(inne języki) Augusto Pinochet José Toribio Merino Gustavo Leigh César Mendoza
brak współrzędnych

Pucz w Chile, do którego doszło 11 września 1973 roku, był jednym z najważniejszych wydarzeń w najnowszej historii tego kraju. Jego skutki mają do dziś silny wpływ na politykę chilijską i obecny stan tego państwa.

W wyniku wyborów prezydenckich z 1970 do władzy doszedł kandydat koalicji lewicowej Jedność Ludowa (Unidad Popular(inne języki)) socjalista Salvador Allende, który nieznacznie (36,6% głosów) wygrał z dwoma innymi kandydatami – konserwatystą Jorgem Alessandrim Rodríguezem (35,8% głosów) i reprezentującym chrześcijańską demokrację Radomirem Tomicem(inne języki) (27,9% głosów). W okresie jego rządu doszło do polaryzacji społeczeństwa chilijskiego, które doprowadziło do konfliktu między centrolewicowym rządem a prawicową opozycją.

11 września 1973 chilijskie siły zbrojne dokonały zamachu stanu, w trakcie którego Allende popełnił samobójstwo, a władzę po nim przejęła wojskowa junta z gen. Augusto Pinochetem na czele. Sprawował on dyktatorskie rządy przez kolejne 17 lat.