Rackets – gra angielska powstała w XVIII wieku[1], zbliżona w swych zasadach do tenisa. Boisko do rackets ma wymiary 18,29×9,145 m i jest otoczone z trzech stron betonowymi ścianami o wysokości 9,145 m, natomiast tylna ściana ma wysokość 4,57 m. W grze bierze udział dwóch zawodników, lub w grze podwójnej, dwie pary. Zawodnicy grają piłką pokrytą skórą o średnicy 2,54 cm, którą należy tak uderzyć specjalną rakietą, by po odbiciu się od ściany czołowej (między dwiema linami na wysokości 0,685 m i 3,05 m od ziemi) upadła ona na boisko. Tylko raz na igrzyskach olimpijskich w 1908 roku rozegrano zawody w rackets. W grze pojedynczej najlepszy był Brytyjczyk Evan Noel, w grze podwójnej również najlepsi byli reprezentanci Wielkiej Brytanii – Vane Pennel i John Astor[2].