![]() Zdjęcie satelitarne wyspy | |
Państwo | |
---|---|
Terytorium stowarzyszone | |
Akwen | |
Archipelag | |
Powierzchnia |
67,0 km² |
Populacja (2016) • liczba ludności • gęstość |
|
Położenie na mapie Wysp Cooka ![]() | |
Położenie na mapie Oceanii ![]() | |
![]() | |
![]() |
Rarotonga – wyspa wchodząca w skład Południowych Wysp Cooka, należąca administracyjnie do terytorium zależnego Nowej Zelandii – Wysp Cooka[1]. Wyspa stanowi jednocześnie jednostkę administracyjną o takiej samej nazwie.
Jest to największa i najludniejsza spośród Wysp Cooka. Ma ona powierzchnię 67,0 km², a zamieszkana jest przez 13 007 mieszkańców (dane na 2016 rok)[1]. Jest to wyspa wulkaniczna[1] – stanowi szczyt wygasłego wulkanu. Najwyższym wzniesieniem jest Te Manga osiągająca 652 m n.p.m. Wyspa jest otoczona rafami koralowymi[1].
Na wyspie znajduje się stolica Wysp Cooka – miejscowość Avarua. Ze względu na ukształtowanie wyspy (górzyste wnętrze), wszystkie osiedla ludzkie rozlokowane są na wybrzeżu. W północnej części wyspy znajduje się główne lotnisko Wysp Cooka.
Ludność wyspy zajmują się uprawą drzew cytrusowych, ananasów, kokosowej palmy, bananów[1]. Na wyspie rozwinęła się turystyka[1].
Wyspa została podzielona administracyjnie na 5 dystryktów, które dzielą się na 70 tradycyjnych wsi (tapere). Jednak obecnie istniejące osady skupiają po kilka tapere. Głównymi miejscowościami, poza stolicą, są: Pue, Matavera, Ngatangiia, Muri, Titikaveka, Arorangi, Nikao i Avatiu.
Wyspa została odkryta w 1814, a od 1888 wraz z innymi wyspami archipelagu stanowiła protektorat brytyjski, zwany od 1891 Cook Islands Federation. W 1901 atol wraz z całymi Wyspami Cooka został przekazany Nowej Zelandii.
Na wyspie podpisany został traktat z Rarotonga.