RED SPECIAL | |
---|---|
Rysunek schematyczny | |
instrument | gitara |
typ | gitara elektryczna |
nazwa | Red Special |
inne nazwy | Fireplace, Old Lady |
konstrukcja | własna |
konstruktor | Brian May, Harold May |
miejsce produkcji | Wielka Brytania |
rok produkcji | 1963 |
korpus | dwie płyty z dębowa wstawką i otworami rezonansowymi, polakierowane na kolor czerwony |
szyjka | mahoniowa o szerokości 46 mm, grubości 29–31 mm i rozpiętości strun 40 mm |
podstrunnica | dębowa, polakierowana na czarno |
liczba progów | 24 + próg zerowy |
oznaczenia progów | jeden znak – progi 3., 5., 9., 15., 17., 21. Dwa znaki – 7. i 19. Trzy znaki – 12. i 24. |
przystawki | 3x Burns Tri-Sonic |
kąt szyjki | 2 st. |
kąt główki | 4 st. |
mostek | własnoręcznie wykonany mostek rolkowy, z regulacją długości każdej struny |
tremolo | konstrukcja własna |
regulatory | przełączniki: Master Volume, Master Tone, wyłączniki przetworników, przełączniki fazy przetworników |
długość menzury | 24″, 610 mm |
użytkownik | Brian May |
zespół | Queen |
Red Special (znana również jako Fireplace[1] i Old Lady) – osobista gitara elektryczna własnego wyrobu Briana Maya, gitarzysty zespołu Queen.
May zbudował ją, mając 16 lat, z pomocą ojca, nie mogąc pozwolić sobie na kupno gotowej gitary znanej marki. Do budowy instrumentu wykorzystano wiele nietypowych elementów, w tym fragment starej drewnianej obudowy kominka (stąd nazwa Fireplace[2]), ale również części zakupione w sklepach muzycznych, w tym przede wszystkim przetworniki.
Unikatowe brzmienie gitary sprawiło, że May korzystał z niej przez całą swoją późniejszą karierę, rzadko zastępując ją innymi gitarami. Co więcej, wiele firm zajmujących się produkcją gitar elektrycznych wykonało repliki instrumentu. Brzmienie Red Special stało się, obok śpiewu Freddiego Mercury’ego w Queen, najważniejszą rozpoznawczą cechą stylu grupy.