Reforma liturgiczna patriarchy Nikona – szereg zmian wprowadzonych do praktyki liturgicznej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w latach 1654–1657, z inicjatywy patriarchy Nikona. Ich celem było usunięcie zniekształceń i naleciałości w tekstach modlitw i w obrzędach, powstałych w toku wielowiekowego przepisywania ręcznego ksiąg cerkiewnych, w rezultacie których liturgia Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego zaczęła odróżniać się od oryginalnej bizantyńskiej. Reforma została przeprowadzona w oparciu o analizę tekstów liturgicznych greckich sprowadzonych z Athosu i starożytnych patriarchatów prawosławnych. Jej kolejne etapy sankcjonowały sobory biskupów. Całość zmian wywołała jednak sprzeciw znacznej części niższego duchowieństwa i wiernych rosyjskich, dla których wszelka ingerencja w tradycyjne obrzędy była niedopuszczalna.
Zniechęcony nieoczekiwanym oporem wobec reformy i skonfliktowany z carem Aleksym I, patriarcha Nikon w 1657 r. zaprzestał inicjowania dalszych zmian, zaś w roku następnym całkowicie wycofał się z życia publicznego. Sobór zwołany w 1666 z inicjatywy cara, z udziałem hierarchów patriarchatów starożytnych oraz duchowieństwa rosyjskiego, ogłosił usunięcie go z urzędu, potwierdził jednak kanoniczność wprowadzonych reform liturgicznych. Ich przeciwnicy (staroobrzędowcy) zostali obłożeni klątwą kościelną.