Religia Urartu

Bóstwo urartyjskie. Rzeźba wykonana z brązu, została odkryta na wzgórzu Toprakkale, przechowywana jest w Ermitażu

Religia Urartu – przyjęty w starożytnym, istniejącym od VIII do VI wieku p.n.e., państwie Urartu system wierzeń. Był typowym dla bliskowschodnich państw despotycznych. Religia Urartu miała charakter politeistyczny i wywodziła się z wcześniejszych wierzeń Mezopotamii i Anatolii[1]. Podobnie jak w innych wierzeniach starożytnego Wschodu, w Urartu istniał panteon bóstw, patronujących różnym zjawiskom. Naczelnym bóstwem był Chaldi. Światy ludzi i bogów łączyły się za pośrednictwem rytualnych ofiar. Religia Urartu wchłonęła charakterystyczne dla starożytnego Wschodu motywy drzewa życia, węża, uskrzydlonej tarczy słonecznej[2]. Na tle wierzeń Mezopotamii Urartu wyróżniało się wysokim poziomem tolerancji religijnej[3], co było uwarunkowane wielonarodowością państwa[4].

  1. P.E. Zimansky, Ancient Ararat. A handbook of Urartian studies, s. 86.
  2. Б.Б. Пиотровский, Ванское царство (Урарту), s. 220–231.
  3. M. Chahin, The Kingdom of Armenia, s. 141.
  4. P.E. Zimansky, Ecology and empire. The structure of the Urartian state.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne