![]() Jednostka bliźniacza „Requina” – „Morse” | |
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Projekt |
C4 |
Historia | |
Stocznia | |
Położenie stępki |
1923 |
Wodowanie |
19 lipca 1924 |
![]() | |
Wejście do służby |
maj 1926 |
Wycofanie ze służby |
8 grudnia 1942 |
![]() | |
Nazwa |
FR 113 |
Los okrętu |
samozatopiony 9 września 1943 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Długość |
78,25 m |
Szerokość |
6,84 m |
Zanurzenie |
5,1 m |
Zanurzenie testowe |
80 m |
Rodzaj kadłuba |
dwukadłubowy |
Napęd | |
2 silniki wysokoprężne o łącznej mocy 2900 KM 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 1800 KM 2 śruby | |
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Zasięg |
powierzchnia: 7700 Mm przy 9 w. |
Uzbrojenie | |
16 torped, 1 działo kal. 100 mm, 2 km kal. 8 mm | |
Wyrzutnie torpedowe |
10 × 550 mm |
Załoga |
51 |
Requin (Q115) – francuski oceaniczny okręt podwodny z okresu międzywojennego i II wojny światowej, jednostka prototypowa swojego typu. Okręt został zwodowany 19 lipca 1924 roku w stoczni Arsenal de Cherbourg, a do służby w Marine nationale wszedł w maju 1926 roku. Jednostka pełniła służbę na Morzu Śródziemnym, a od zawarcia zawieszenia broni między Francją a Niemcami znajdowała się pod kontrolą rządu Vichy. W grudniu 1942 roku okręt został przejęty przez Niemców w Bizercie i przekazany Włochom. W Regia Marina jednostka otrzymała oznaczenie FR 113 i rozpoczęto jej przebudowę na podwodny transportowiec, jednak prac nie ukończono. Po zawarciu przez Włochy zawieszenia broni z Aliantami okręt został samozatopiony w Genui we wrześniu 1943 roku, a następnie podniesiony przez Niemców i złomowany.