Back روبرت ميريفيلد Arabic روبرت ميريفيلد ARZ Robert Brüs Merrifild Azerbaijani رابرت مریفیلد AZB Роберт Брус Мерыфілд Byelorussian Робърт Мерифийлд Bulgarian রবার্ট ব্রুস মেরিফিল্ড Bengali/Bangla Robert Bruce Merrifield Catalan Robert Bruce Merrifield Czech Robert Bruce Merrifield Danish
| |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
15 lipca 1921 |
| Data i miejsce śmierci |
14 maja 2006 |
| Specjalność: chemia | |
| Alma Mater | |
| Uczelnia | |
| Nagrody | |
Robert Bruce Merrifield (ur. 15 lipca 1921 w Fort Worth, Teksas, zm. 14 maja 2006 w Cresskill, New Jersey) – amerykański chemik, laureat Nagrody Nobla z chemii[1][2][3].
Urodził się w Teksasie, natomiast dorastał w Kalifornii. Stopień doktora chemii uzyskał w 1949 r. na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles, po czym przeniósł się do Rockefeller Institute for Medical Research (od 1965 r. Uniwersytet Rockefellera), w którym pozostał do końca życia[4].
W 1959 rozpoczął prace nad opracowaniem syntezy peptydów na podłożu stałym[5]. Pierwszy artykuł na ten temat ukazał się w 1963 roku w czasopiśmie Journal of the American Chemical Society[4][6]. Opracowaną przez siebie metodą zsyntetyzował rybonukleazę A A, o takiej samej aktywności enzymatycznej jak produkt naturalny. Dowiódł w ten sposób, że możliwa jest chemiczna synteza aktywnego enzymu z aminokwasów oraz że struktura pierwszorzędowa białka determinuje jego strukturę trzeciorzędową[7].
W 1972 r. został przyjęty do amerykańskiej National Academy of Sciences. Za opracowanie i rozwój metod syntezy na podłożu stałym otrzymał w 1984 r. Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii. Opracowany przez niego pierwszy nośnik, użyty w syntezie peptydów, nazwany został żywicą Merrifielda[8].
Był jedynym synem George'a E. Merrifielda i Lorene z domu Lucas[5]. Był żonaty z Elizabeth (z którą wspólnie pracował), mieli sześcioro dzieci[9].
- ↑ Bruce Merrifield. Facts [online], Nobel Media AB [dostęp 2021-10-06] (ang.).
- ↑ John H. Jones, R.B. Merrifield: European footnotes to his life and work, „Journal of Peptide Science”, 13 (6), 2007, s. 363–367, DOI: 10.1002/psc.857, PMID: 17516587 [dostęp 2021-10-06] (ang.).
- ↑ Lila M. Gierasch, Editorial: Passing of a gentle giant of peptide science: in memoriam, R. Bruce Merrifield, „Biopolymers”, 84 (5), 2006, s. 433–434, DOI: 10.1002/bip.20574, PMID: 16850497 [dostęp 2021-10-06] (ang.).
- ↑ a b Richard A. Lerner, Retrospective. R. Bruce Merrifield (1921-2006), „Science”, 313 (5783), 2006, s. 57, DOI: 10.1126/science.1130957, PMID: 16825560 [dostęp 2021-10-06] (ang.).
- ↑ a b Bruce Merrifield. Biographical [online], Nobel Media AB [dostęp 2021-10-06] (ang.).
- ↑ R.B. Merrifield, Solid Phase Peptide Synthesis. I. The Synthesis of a Tetrapeptide, „Journal of the American Chemical Society”, 85 (14), 1963, s. 2149–2154, DOI: 10.1021/ja00897a025 [dostęp 2021-10-06] (ang.).
- ↑ B. Gutte, R.B. Merrifield, The synthesis of ribonuclease A, „Journal of Biological Chemistry”, 246 (6), 1971, s. 1922–1941, PMID: 5102153 [dostęp 2021-10-06] (ang.).
- ↑ A.R. Vaino, K.D. Janda, Solid-phase organic synthesis: a critical understanding of the resin, „Journal of Combinatorial Chemistry”, 2 (6), 2000, s. 579–596, DOI: 10.1021/cc000046o, PMID: 11126287 [dostęp 2021-10-06] (ang.).
- ↑ Nobel Laureate R. Bruce Merrifield Dies At 84 [online], Chemical & Engineering News [dostęp 2021-10-06] (ang.).