Data i miejsce urodzenia |
8 czerwca 1810 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
29 lipca 1856 |
Gatunki | |
Zawód |
kompozytor, krytyk muzyczny |
Robert Schumann[1] (ur. 8 czerwca 1810 w Zwickau w zachodniej Saksonii, zm. 29 lipca 1856 w Endenich (Bonn) ) – niemiecki kompozytor, krytyk muzyczny i autor artykułów poświęconych muzyce. Uznawany za jednego z najbardziej wpływowych twórców epoki romantyzmu. Do najważniejszych kompozycji Schumanna należą wczesne cykle miniatur fortepianowych z lat 1832–1839, kiedy komponował niemal wyłącznie utwory na fortepian solo oraz liczne pieśni, spośród których większość napisał w roku 1840, przez biografów zwanym „Rokiem pieśni”. Od roku 1841 pisał głównie utwory orkiestrowe i kameralne; pozostawił po sobie pięć symfonii (w tym jedną niedokończoną), liczne uwertury, koncerty i sonaty oraz obszerną spuściznę literacką - przede wszystkim recenzje muzyczne, które publikował w magazynie Neue Zeitschrift für Musik w latach 1834–1843. Był mężem Klary Schumann z d. Wieck, znanej pianistki i kompozytorki, z którą miał ośmioro dzieci. Przyjaźnił się z Felixem Mendelssohnem, Johannesem Brahmsem i Josephem Joachimem. Początkowo związany z Lipskiem, następnie Dreznem i Düsseldorfem, ostatnie dwa lata życia spędził w zakładzie dla nerwowo chorych w Endenich k. Bonn.[potrzebny przypis]