Ruch wsteczny, obrót wsteczny[1] – ruch obiegowy obiektu, okrążającego większe ciało niebieskie, w kierunku przeciwnym do ruchu obrotowego większego ciała.
W Układzie Słonecznym ruchem wstecznym poruszają się liczne księżyce nieregularne planet-olbrzymów. Są to przeważnie małe planetoidy przechwycone grawitacyjnie przez planetę, ale ruchem wstecznym porusza się także Tryton, największy księżyc Neptuna. Uważa się, że jest to przechwycony obiekt transneptunowy[2].
Niewielki odsetek planet pozasłonecznych porusza się w przeciwnym kierunku niż gwiazdy, wokół których orbitują. Pierwszymi odkrytymi planetami na orbitach wstecznych były WASP-17b[3] i HAT-P-7b[4], ich odkrycie ogłoszono w 2009 roku. Jedna z teorii tłumaczy ich ruch wsteczny zderzeniem z inną planetą[5].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie moons
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie first
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie second
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie gazeta