SM UB-55

Ten artykuł dotyczy okrętu podwodnego UB-55 z 1917 roku. Zobacz też: inne okręty o tej samej lub podobnej nazwie.

SM UB-55

SM UB-64, okręt siostrzany UB-55
Klasa	okręt podwodny
Typ	UB III
Projekt	44
Historia
Stocznia	AG Weser, Brema
Położenie stępki	5 września 1916
Wodowanie	9 maja 1917
Kaiserliche Marine
Nazwa	SM UB-55
Wejście do służby	1 lipca 1917
Zatonął	22 kwietnia 1918
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	516 ton 646 ton
Długość	55,85 metra
Szerokość	5,8 metra
Zanurzenie	3,72 metra
Zanurzenie testowe	50 metrów
Rodzaj kadłuba	dwukadłubowy
Napęd
2 silniki wysokoprężne o łącznej mocy 780 kW (1060 KM) 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 580 kW (788 KM) 2 śruby
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	13,4 węzła 7,8 węzła
Zasięg	na powierzchni: 9020 Mm przy 6 węzłach w zanurzeniu: 55 Mm przy 4 węzłach
Uzbrojenie
1 działo kal. 8,8 cm, 10 torped
Wyrzutnie torpedowe	5 × 500 mm
Załoga	34

SM UB-55 – niemiecki okręt podwodny z okresu I wojny światowej, jedna z 96 zbudowanych jednostek typu UB III. Okręt miał wyporność 516 ton w położeniu nawodnym i 646 ton pod wodą, a jego główną bronią było 10 torped o kalibrze 500 mm wystrzeliwanych z pięciu wyrzutni. Napędzana silnikami wysokoprężnymi i elektrycznymi jednostka rozwijała prędkość 13,4 węzła na powierzchni i 7,8 węzła w zanurzeniu, osiągając zasięg nawodny wynoszący 9020 Mm przy prędkości 6 węzłów (i 55 Mm przy prędkości 4 węzłów pod wodą).

UB-55 został zwodowany 9 maja 1917 roku w stoczni AG Weser w Bremie, a do służby w Kaiserliche Marine wcielono go 1 lipca 1917 roku. W czasie służby operacyjnej we Flotylli Flandria okręt odbył siedem patroli bojowych, podczas których zatopił 21 statków o łącznej pojemności 26 598 BRT, a dwa statki o łącznej pojemności 12 809 BRT zostały uszkodzone. SM UB-55 zatonął 22 kwietnia 1918 roku po wejściu na minę w Cieśninie Kaletańskiej.