SM UB-57

Ten artykuł dotyczy okrętu podwodnego UB-57 z 1917 roku. Zobacz też: inne okręty o tej samej lub podobnej nazwie.

SM UB-57

SM UB-64, okręt siostrzany UB-57
Klasa	okręt podwodny
Typ	UB III
Projekt	44
Historia
Stocznia	AG Weser, Brema
Położenie stępki	13 września 1916
Wodowanie	21 czerwca 1917
Kaiserliche Marine
Nazwa	SM UB-57
Wejście do służby	30 lipca 1917
Zatonął	14 sierpnia 1918
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	516 ton 646 ton
Długość	55,85 metra
Szerokość	5,8 metra
Zanurzenie	3,72 metra
Zanurzenie testowe	50 metrów
Rodzaj kadłuba	dwukadłubowy
Napęd
2 silniki wysokoprężne o łącznej mocy 780 kW (1060 KM) 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 580 kW (788 KM) 2 śruby
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	13,4 węzła 7,8 węzła
Zasięg	na powierzchni: 9020 Mm przy 6 węzłach w zanurzeniu: 55 Mm przy 4 węzłach
Uzbrojenie
1 działo kal. 8,8 cm, 10 torped
Wyrzutnie torpedowe	5 × 500 mm
Załoga	34

SM UB-57 – niemiecki okręt podwodny z okresu I wojny światowej, jedna z 96 zbudowanych jednostek typu UB III.

Okręt miał wyporność 516 ton w położeniu nawodnym i 646 ton pod wodą, a jego główną bronią było 10 torped o kalibrze 500 mm wystrzeliwanych z pięciu wyrzutni. Napędzana silnikami wysokoprężnymi i elektrycznymi jednostka rozwijała prędkość 13,4 węzła na powierzchni i 7,8 węzła w zanurzeniu, osiągając zasięg nawodny wynoszący 9020 Mm przy prędkości 6 węzłów (i 55 Mm przy prędkości 4 węzłów pod wodą).

UB-57 został zwodowany 21 czerwca 1917 roku w stoczni AG Weser w Bremie, a do służby w Kaiserliche Marine wcielono go 30 lipca 1917 roku. W czasie służby operacyjnej we Flotylli Flandria odbył 11 patroli bojowych, podczas których zatopił 46 statków o łącznej pojemności 122 035 BRT, a także uszkodził 11 statków o łącznej pojemności 64 265 BRT. SM UB-57 zatonął 14 sierpnia 1918 roku po wejściu na minę u wybrzeży Flandrii.