SMS Custoza

SMS Custoza

Klasa	okręt pancerny
Historia
Stocznia	Stabilimento Tecnico Triestino(inne języki), Triest
Położenie stępki	17 listopada 1869
Wodowanie	20 sierpnia 1872
K.u.K. Kriegsmarine
Wejście do służby	luty 1875
Los okrętu	Przekazany Włochom i złomowany w 1920
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	7731-7885 t
Długość	95,03 m
Szerokość	17,7 m
Zanurzenie	7,9 m
Napęd
2-cylindrowa maszyna parowa pojedynczego rozprężania 8 kotłów parowych 1 śruba 4158 KM ożaglowanie
Prędkość	13,75 węzła (25,47 km/h)
Uzbrojenie
8 dział kal. 260 mm L/22 6 dział kal. 90 mm L/24 2 działa 70 mm L/15
Opancerzenie
Burty: 114-229 mm Kazamata: 152-178 mm
Załoga	548-567
Multimedia w Wikimedia Commons

SMS Custoza – okręt pancerny zbudowany dla Austro-Węgierskiej Marynarki Wojennej pod koniec lat 60. XIX wieku. Jego nazwa pochodzi od zwycięskiej bitwy pod Custozą z okresu wojny prusko-austriackiej. Był pierwszym austro-węgierskim pancernikiem, w którego konstrukcji wykorzystano rozwiązania będące wnioskami wyciągniętymi przez flotę z bitwy pod Lissą z 1866 roku. Był również pierwszym austro-węgierskim okrętem liniowym, którego kadłub zbudowany był całkowicie z żelaza. Stępkę pod „Custozę” położono w listopadzie 1869 roku, okręt zwodowano w sierpniu 1872 roku i ukończono w lutym 1875 roku. Cięcia budżetowe w marynarce wojennej zarówno opóźniły budowę okrętu oraz uniemożliwiły mu pełnienie czynnej służby po jej ukończeniu. Jego kariera ożywiła się nieco w latach osiemdziesiątych. W 1880 roku wziął udział w demonstracji morskiej przeciwko Imperium Osmańskiemu, w 1882 roku przeszedł modernizację, a w 1888 roku odbył rejs do Hiszpanii z okazji wystawy światowej w Barcelonie. W 1902 roku okręt został przekształcony na okręt szkolny, a w 1914 roku na hulk koszarowy. Po zakończeniu I wojny światowej „Custoza” została przekazany Włochom, a następnie niezwłocznie złomowany.