![]() SMS „Lissa” przed 1875 rokiem | |
Klasa | |
---|---|
Historia | |
Stocznia | |
Położenie stępki |
27 czerwca 1867 |
Wodowanie |
25 lutego 1869 |
![]() | |
Wejście do służby |
maj 1871 |
Wycofanie ze służby |
13 listopada 1892 |
Los okrętu |
złomowany, 1893-1895 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
7086 t |
Długość |
89,38 m |
Szerokość |
17,32 m |
Zanurzenie |
8,5 m |
Napęd | |
2-cylindrowa maszyna parowa, 7 opalanych węglem kotłów parowych, 1 śruba 3619 KM ożaglowanie | |
Prędkość |
12,83 węzła (23,76 km/h) |
Zasięg |
2840 Mm (5260 km) przy prędkości 12,83 węzła (23,76 km/h) |
Uzbrojenie | |
1869: 12 dział kal. 229 mm 4 działa 8-funtowe 3 działa 3-funtowe | |
Opancerzenie | |
Burty: 152 mm Kazamaty: 127 mm Grodzie: 114 mm | |
Załoga |
620 |
SMS Lissa – okręt pancerny zbudowany dla Austro-Węgierskiej Marynarki Wojennej pod koniec lat 60. XIX wieku. Jego nazwa pochodzi od zwycięskiej bitwy morskiej pod Lissą z okresu wojny prusko-austriackiej. Był pierwszym austro-węgierskim pancernikiem kazamatowym, uzbrojony w dwanaście armat kal. 229 mm, umieszczonych w opancerzonej kazamacie na śródokręciu. Budowa okrętu rozpoczęła się w czerwcu 1867 roku, lecz z powodu problemów finansowych trwała aż do maja 1871 roku. Problemy budżetowe towarzyszyły pancernikowi również w czasie jego służby i uniemożliwiły mu pełnienie aktywnej służby we flocie. Nie licząc długiego remontu w latach 1880–1881, okręt spędzał większość czasu w porcie w Puli. Ostatecznie został skreślony z rejestru floty w 1892 roku i złomowany w roku następnym.