![]() Kadr z filmu | |
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji | |
Data premiery |
21 listopada 1933 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
84 minuty[1] |
Reżyseria | |
Scenariusz |
Aleksander Ford |
Główne role |
Chana Rowina |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia |
Jacek Weinreich |
Produkcja |
Blok-Muzafilm |
Budżet |
5000 funtów palestyńskich |
Sabra – polski czarno-biały dramat filmowy z 1933 w reżyserii Aleksandra Forda na podstawie scenariusza tegoż reżysera i Olgi Fordowej. Treścią filmu są losy grupy chaluców (pionierów) żydowskich, przybywających z Polski do Palestyny i zakładających osadę. Przybysze nawiązują złożoną relację z arabskimi mieszkańcami, na tle której rozgrywa się wątek miłosny arabskiej dziewczyny i żydowskiego chłopca.
Aleksander Ford, nawiązując do kina sowieckiego, propagował ideę solidaryzmu, krytykował żydowski i arabski nacjonalizm oraz napiętnował fanatyzm religijny. Producenci filmowi odsunęli go od projektu, bowiem nie podzielali jego wizji artystycznej. Przemontowali oni film, by odzwierciedlał pierwotny zamysł – zachęcanie Żydów do osiedlania się w Palestynie.
Sabra otrzymała mieszane recenzje krytyków. Recenzenci „Kuriera Polskiego”, „Wiadomości Literackich” i „Kina” zarzucali dziełu Aleksandra Forda przede wszystkim zbyt daleko idące podobieństwo do sowieckiej produkcji Ziemia pragnie (1930) Julija Rajzmana i chaotyczny scenariusz, natomiast sprawozdawcy „Naszego Przeglądu” i „Opinii” docenili je za walory artystyczne.
Sabra znajduje się w zbiorach Filmoteki Narodowej – Instytutu Audiowizualnego[2].