Back شعب ساساك ARZ Сасакі Byelorussian Orang Sasak BEW Sasakové Czech Sasak German Sasak people English Pueblo sasak Spanish Sasak French Սասակներ Armenian Suku Sasak ID
 Sasakowie | |
| Populacja |
ponad 3 mln (2010) |
|---|---|
| Miejsce zamieszkania | |
| Język | |
| Religia |
islam, wierzenia tradycyjne |
| Grupa | |
| Pokrewne | |
Sasakowie – grupa etniczna zamieszkująca wyspę Lombok w Indonezji[1][2]. Według spisu ludności z 2010 r. ich liczebność wynosi ponad 3 mln[3].
Posługują się własnym językiem sasak z rodziny austronezyjskiej. Dawniej znajdowali się pod wpływem jawajskiej tradycji literackiej, ale od poł. XX w. zaczął się rozprzestrzeniać alfabet łaciński[1]. W większości wyznają islam w odmianie sunnickiej[1]. Islam szerzył się od XVI w.[4] Wciąż utrzymują się elementy religii animistycznej Sasak-Boda[5]. Powstał islam synkretyczny zwany Islam Wetu Telu[4][5].
Zajmują się uprawą roli na nawadnianych polach tarasowych, w odizolowanych regionach – rolnictwem opartym na systemie żarowym (ryż, warzywa, owoce, palma kokosowa), hodowlą bawołów i psów, rybołówstwem przybrzeżnym, łowiectwem i zbieractwem. Uprawiają tkactwo i plecionkarstwo, rozwinęło się też rzeźbienie w drewnie. Żywność głównie pochodzenia roślinnego[1]. Mają bogaty i różnorodny folklor[1]. Rozwinęli własną tradycję gamelanu. Tradycyjny instrument muzyczny – genggong[4]. Rodzime wierzenia obejmują kult przodków i kulty agrarne[1].
Organizacja społeczna opiera się na patrylinearnym systemie pokrewieństwa. Związek małżeński ma charakter patrylokalny[1].
- ↑ a b c d e f g A.A. Biernowa, Sasaki, [w:] Walerij Aleksandrowicz Tiszkow (red.), Narody i rieligii mira: encykłopiedija, Moskwa: Bolszaja rossijskaja encykłopiedija, 1998, s. 472, ISBN 978-5-85270-155-8, OCLC 40821169 [dostęp 2025-01-26] (ros.).
- ↑ Melalatoa 1995 ↓, s. 741.
- ↑ Kewarganegaraan, Suku Bangsa, Agama dan Bahasa Sehari-hari Penduduk Indonesia Hasil Sensus Penduduk 2010, Badan Pusat Statistik, 2011, ISBN 978-979-064-417-5 [zarchiwizowane z adresu 2017-07-10] (indonez.).
- ↑ a b c Melalatoa 1995 ↓, s. 745.
- ↑ a b Abdullahi Ahmed An-Na'im, Islam and the Secular State: Negotiating the Future of Shari‘a, Cambridge–London: Harvard University Press, 2008, s. 238, ISBN 978-0-674-02776-3 [dostęp 2023-09-16] (ang.).