Rodzina rakiet nośnych Saturn | |
Pierwsza rakieta Saturn V AS-501, przed misją Apollo 4 | |
Producent | |
---|---|
Koszt wystrzelenia |
800 mln USD |
Data pierwszego startu |
9 listopada 1967 |
Data ostatniego startu |
14 maja 1973 |
Statystyki | |
Wszystkie starty |
13 |
Udane starty |
13 (100%) |
Nieudane starty |
0 |
Zdolność wynoszenia |
118 000 kg na LEO |
Wymiary | |
Długość |
110,6 m |
Średnica |
10,1 m |
Masa całkowita |
3 038 500 kg |
Stopnie rakiety | |
Stopień 1. | |
Stopień 2. | |
Stopień 3. |
Saturn V – wielostopniowa rakieta kosmiczna jednokrotnego użytku na paliwo ciekłe, wykorzystywana przez NASA w programach załogowych lotów kosmicznych Apollo[1] i Skylab[2]. Była to największa z rakiet należących do rodziny Saturn. Została zaprojektowana przez zespół pod kierownictwem Wernhera von Brauna i Arthura Rudolpha w instytucie Marshall Space Flight Center przy udziale firm Boeing, North American Aviation, Douglas Aircraft Company oraz IBM.
Głównym powodem budowy rakiety Saturn V był program Apollo, którego celem było lądowanie ludzi na Księżycu (zrealizowany misją Apollo 11). Rakiety typu Saturn V wykorzystywano w latach 1967–1973 podczas 13 misji, w tym 10 załogowych[3] (21 grudnia 1968 – 6 grudnia 1972 roku). Godny zauważenia jest fakt wysokiej bezawaryjności tej konstrukcji, bowiem podczas eksploatacji doszło jedynie do dwóch niewielkich awarii rakiety (podczas misji Apollo 6 i Apollo 13 nastąpiła awaria jednego z silników, jednak komputer pokładowy zdołał wyrównać spadek mocy).