Schalk Willem Burger

Schalk Willem Burger (wym. [sχɐlk vəlɛm bœrχɛr]; ur. 6 września 1852 koło Lydenburga^[1], zm. 5 grudnia 1918 w Goedgedacht^[2]) – burski polityk i wojskowy.

Jako żołnierz Burger wziął udział w kampanii przeciwko królowi Sekhukhune w 1876 roku oraz w I wojnie burskiej (1880-1881), podczas której służył jako trębacz. W 1885 roku został dowódcą oddziału wojskowego z Lydenburga.

Karierę polityczną rozpoczął w 1887 roku, gdy wybrany został do Volksraadu, gdzie pełnił później funkcję przewodniczącego^[1]. W 1898 roku wszedł w skład czwartego gabinetu Paula Krugera^[3]. Był członkiem delegacji Transwalu na konferencję w Bloemfontein (połowa 1899), na której omawiano drażliwe kwestie w stosunkach bursko-brytyjskich^[4]. Po wybuchu II wojny burskiej Burger powrócił do armii i walczył m.in. nad rzeką Modder (1899) oraz pod Spion Kop (1900). Ze względu na problemy zdrowotne zakończył karierę wojskową i skupił się na polityce^[1].

W 1900 roku objął stanowisko wiceprezydenta^[5]. Po decyzji rady złożonej z przedstawicieli rządów i wojsk obu burskich republik o wysłaniu prezydenta Krugera z misją dyplomatyczną do Europy^[6] (wrzesień 1900), Burger przejął jego obowiązki^[7]. Pełnił je do końca istnienia Republiki. W kolejnych latach próbował, wspólnie z innymi przywódcami burskimi, doprowadzić do rewizji kończącego II wojnę burską pokoju w Vereeniging (którego był, jako reprezentant ZRA, sygnatariuszem^[8]). Jego działania nie przyniosły jednak żadnych rezultatów^[9].