![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość |
włoska |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
Sebastiano Ricci (ur. przed 1 sierpnia 1659 (data chrztu) w Belluno, zm. 15 maja 1734 w Wenecji) – włoski malarz okresu rokoka, twórca malarstwa dekoracyjnego.
Studiował w Wenecji u Federica Cervellego i Sebastiana Mazzoniego. Od późnych lat 70. pracował u Giovanniego dal Sole (1654-1719) w Bolonii. Wspierany przez księcia Ranuccia II Farnese, otrzymywał liczne zlecenia w Rzymie, gdzie mieszkał przez wiele lat. Działał także we Florencji, Mediolanie (gdzie zetknął się a Alessandrem Magnasco) oraz w Wenecji. Ponadto dłużej przebywał w Wiedniu (1701-3), ponownie we Florencji (1706-7) oraz w Londynie (1711-1716), gdzie pracował dla lorda Burlingtona. Do Wenecji powrócił w 1718.
Wykonywał obrazy sztalugowe i ołtarzowe. Malował kompozycje religijne, mitologiczne i alegoryczne. Jego dzieła odznaczają się efektami iluzjonistycznymi i jasną paletą barwną.
Jego bratanek Marco Ricci był pejzażystą.