Secesja monachijska (niem. Münchner Secession) – stowarzyszenie artystów plastyków, którzy 4 kwietnia 1892 dokonali oddzielenia (secesji) od Monachijskiego Zrzeszenia Artystów (Münchner Künstlergenossenschaft) opanowanego przez artystów konserwatywnych, hołdujących historycyzmowi, ukształtowanemu pod wpływem „monachijskiego księcia malarzy” Franza von Lenbacha. Secesja Monachijska działała na zasadzie spółdzielni, służyła też sprawom bytu materialnego, ale przede wszystkim popierała rozwój środków wyrazu artystycznego. W pierwszym okresie działalności do stowarzyszenia należało 96 artystów.
W czasach Trzeciej Rzeszy Secesja Monachijska została rozwiązana w roku 1938, lecz już w roku 1946 podjęła na nowo działalność. W roku 1992 obchodziła jubileusz stulecia działalności.