![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Obywatelstwo | |
Wzrost |
180 cm |
Pozycja |
lewoskrzydłowy |
Uchwyt |
lewy |
Informacje klubowe | |
Klub |
Detroit Red Wings, Chicago Blackhawks, Pittsburgh Hornets, Indianapolis Capitals |
Sid Abel, właśc. Sidney Gerald Abel (ur. 22 lutego 1918 w Melville, zm. 8 lutego 2000) – zawodowy kanadyjski hokeista grający na pozycji lewoskrzydłowego, później trener, który rozegrał w NHL 14 sezonów w klubach: Detroit Red Wings i Chicago Blackhawks. Karierę trenerską rozpoczął jeszcze zanim skończył karierę hokeisty, zostając grającym trenerem w klubie Chicago Blackhawks. Później trenował również Detroit Red Wings, St. Louis Blues oraz Kansas-City Scouts. W latach 1962–1970 był menedżerem generalnym Red Wings. Od 1969 członek Hockey Hall of Fame.
W całej swojej karierze trzykrotnie zdobył Puchar Stanleya, wszystkie w barwach Red Wings. Razem z Gordiem Howe’em i Tedem Lindsayem w zespole Red Wings tworzyli „Production Line”, jedną z najbardziej znanych formacji ofensywnych w historii hokeja na lodzie. W sezonie 1949-50 ofensywna trójka Red Wings zajęła pierwsze trzy miejsca w klasyfikacji punktujących na koniec sezonu (Lindsay z 78 punktami, Abel 69 i Howe 68). Sid w tym sezonie zdobył również Art Ross Trophy dla najskuteczniejszego zawodnika ligi. Razem z Tedem Lindsayem zostali wybrani do pierwszej drużyny All-Star[1].