Siewierzanie (starorus.: Сѣверъ, transliteracja: Sieverъ) – plemię słowiańskie zaliczane do plemion wschodnich. Zamieszkiwali nad rzekami: Desną, Sejmem i Sułą. Nazwa pochodzi od siewier (staropolskie siewiór) „północ”, czyli Siewierzanie to „ci, którzy żyją na północy”. Słowiańskie *severjane „mieszkańcy północy” (lub miejscowości o nazwie Severъ). Początkowo podlegali Kaganatowi Chazarskiemu. Po kilku wojnach wygranych przez księcia ruskiego Olega zostali podporządkowani Rusi Kijowskiej w 885 roku[1].