Socket T

Ten artykuł od 2012-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Socket T

Typ	LGA
Liczba pinów	775
FSB	FSB 533 (133 Quadpumped) FSB 800 (200 Quadpumped) FSB 1066 (266 Quadpumped) FSB 1333 (333 Quadpumped) FSB 1600 (400 Quadpumped)
Napięcie zasilania	1,2 – 1,6 V
Procesory	Intel Pentium 4 (2.60 – 3.80 GHz) Intel Celeron D (2.53 – 3.60 GHz ) Intel Pentium 4 Extreme Edition  (3.20 – 3.73 GHz) Intel Pentium D (2.66 – 3.60 GHz) Pentium Dual-Core (1.40 – 2.80 GHz) Intel Core 2 Duo (1.60 – 3.33 GHz) Intel Core 2 Extreme (2.66 – 3.20 GHz) Intel Core 2 Quad (2.33 – 3.00 GHz) Intel Xeon (1.86-3.40 GHz) Intel 'Core' Celeron (1.60 – 2.40 GHz)

Socket T (znany też jako Socket 775 albo LGA-775) – podstawka dla procesorów Intel Celeron, Pentium, opartych na jądrach Prescott, Cedar Mill, Gallatin, Smithfield, Presler, Conroe, procesorów Core 2 Duo, Core 2 Quad i Core 2 Extreme. W stosunku do poprzedniej podstawki procesorów Intela, Socket T umożliwia zastosowanie szybszej szyny systemowej (1333 MHz i powyżej), zawiera też więcej połączeń zasilających, co pozwala na użycie procesorów o większym zużyciu energii i bardziej skomplikowanej strukturze (większa powierzchnia jądra).

Socket T jest podstawką typu LGA (z ang. Land Grid Array), co oznacza, że obudowa procesora nie posiada nóżek, tylko złocone pola dotykowe na spodniej stronie, zaś w podstawce znajdują się sprężyste blaszki dotykające tych pól. Zastosowanie takiej podstawki pozwala nieznacznie obniżyć koszt produkcji procesora (łatwiej wyprodukować pola niż piny) i zmniejsza jego podatność na uszkodzenia w wyniku nieumiejętnego montażu, zwiększa jednak koszt płyty głównej (podstawka LGA jest droższa niż PGA) i zmniejsza niezawodność podstawek. We wczesnych płytach głównych z podstawkami LGA (szczególnie tańszych producentów) blaszki w podstawce wyginały się lub łamały, a nawet trwale odkształcały, uniemożliwiając wielokrotne wyjmowanie i wkładanie procesora. Socket T był pierwszą podstawką wyprodukowaną przez Intel typu LGA^[1].

Wraz z Socket T zostały wprowadzone dodatkowe usprawnienia, takie jak pewniejszy sposób mocowania radiatora i wentylatora na procesorze (cztery punkty nacisku zamiast dwóch). Następcą jest LGA 1156.

Produkcja podstawki trwała od ok. 2004 roku^[2], do ok. 2011/12 roku^[3]. Podstawka, będąc produkowana ponad 7 lat, była najdłużej produkowana.