Spin (socjotechnika)

Spin – określenie w socjotechnice (public relations) mocno zniekształconego portretu rzeczywistości na czyjąś korzyść, w związku z jakimś wydarzeniem lub sytuacją, którego głównym celem jest uzyskanie subiektywnie najlepszego rezultatu[1]. W świecie mediów i polityki forma spin jest rozumiana w sposób metaforyczny i oznacza stronniczą lub „skrzywioną” informację, która ma na celu tworzyć korzystne wrażenie w oczach opinii publicznej; interpretację oraz punkt widzenia. W takim kontekście spin pojawił się po raz pierwszy na łamach amerykańskiej i brytyjskiej prasy, m.in. 20 marca 1977 roku w „Washington Post” czy rok później w „Guardian Weekly”. Spin stał się nieodzownym elementem współczesnej polityki i znacząco wpłynął na język, jakim posługują się politycy, mimo że tradycja tworzenia korzystnej interpretacji sięga jeszcze czasów Arystotelesa[2].

W odróżnieniu od tradycyjnego public relations, które opiera się głównie na kreatywnym przedstawianiu faktów, technika spin często, lecz nie zawsze, zakłada pełną obłudy, zdradliwą oraz wysoce manipulatywną taktykę zdolną do pozbawienia ludzi zdroworozsądkowego myślenia[3]. Spin to akronim wyrażenia Significant Progress In the News (tłum. znaczący postęp w informacjach), stosowanego przez specjalistów od PR w programie Strategic Defense Initiative (tłum. Inicjatywa Obrony Strategicznej, skr. SDI) w połowie lat osiemdziesiątych XX w.[4] Inicjatywa ta została w tym czasie poddana ostrej krytyce jako technicznie wysoce niepraktyczna, a spin był próbą przeciwstawienia się tego typu opiniom dzięki rozpowszechnianiu informacji potwierdzających stały postęp techniczny w dziedzinie SDI[5].

  1. Alicja Paluch: StacjaKultura.pl – Public Relations – Spin. stacjakultura.pl, 24 września 2009. [dostęp 2015-12-09].
  2. Mateusz Domagała, Spin jako sztuka manipulacji przekazem medialnym, Poznań: Wydawnictwo Rys, 2015, s. 17–21, ISBN 978-83-63664-71-8.
  3. Paweł Rogaliński: Jak politycy nami manipulują? Cz. 1: Zakazane techniki. Łódź: 2012, s. 15. ISBN 978-83-272-3732-3.
  4. Nasir Maker Hakim: The Real Id Jack: The Theft of Black Identity as the Chosen People of God. Elijah Muhammad Books, 2008, s. 8. ISBN 978-1-884855-96-2. [dostęp 2015-12-09].
  5. Dan de Luce. Protesters’ arraignment postponed. „The Stanford Daily”. 190 (41), s. 3, 24 listopada 1986. The Stanford Daily Publishing Corporation. (ang.). 

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne