Spirytus rektyfikowany

Ten artykuł od 2019-03 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Spirytus rektyfikowany – destylat lub wodny roztwór alkoholu etylowego zawierający ok. 96% (objętościowo) alkoholu^[1]. Ponieważ alkohol etylowy tworzy z wodą mieszaninę azeotropową, maksymalne stężenie, które można uzyskać w wyniku rektyfikacji spirytusu surowego, wynosi 96,5%. Do jego produkcji w Polsce wykorzystuje się ziemniaki, zboża i m.in. odpadki z buraków cukrowych pozostałych przy produkcji cukru.

Obrót tym produktem jest legalny w większości państw zachodnich. W niektórych krajach jego sprzedaż w ogólnodostępnych placówkach handlowych jest zabroniona (można go stosować tylko do celów medycznych).

W Polsce spirytus rektyfikowany używany jest do przygotowania domowych nalewek (wódki, likiery) i wypieków.